aðladýkça azaldým ben
kim bilir kaç kentin kaldýrýmlarýna yaðdým
ben...
yaðdýkça azaldým.
bir kýsmýmý annem aldý götürdü;
az kaldým
bir kýsmýmý babam çaldý getirmedi;
yas kaldým!
ben...
azalmýþ ben’imle beraber
yasýma yaslandým da yaþadým.
arada bir sevdalandým
yaþ tahtalara bastým...
tahtalar yaþtý;
yaþlandým.
azaltmadan kaç kiþi sevebildi ki beni
evlat tadýnda...
her gün biraz daha çoðaltarak?
bi saydým;
sen tek kaldýn.
JD /Narçiçek/2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.