Sýrra kadem basmýþ gündüzlerimin güneþi Karanlýðý aþikâr gecelerimin Parlayan tek yýldýzýsýn sen Geceler boyu Soluksuz seyrederim ben seni Her seyrediþim bir þiir olur Baþý sen, ortasý sen, finali sen Kumdan bir saat gibidir düþlerimdeki vuslatýn Biter kum, çeviririm saati Býkmadan usanmadan
Sensizliðe uyanýþlarým Bezen bir kardan adam býraksa da kirpiklerime Sen gözbebeklerimde hemen dönüþürsün bir kardelene Aslýnda benimki Ne aramak seni, ne de beklemek Hiç gitmedin ki!
Gitseydin Hâlâ mavi olur muydu bu kentin denizleri Serçeler þakýr mýydý adýný Sen kokar mýydý bütün güller Ruhumun efsun gözlü kadýný Sen gittiðini sandýn, yanýldýn
Oysa ben Batýrmýþtým bu þehrin seni taþýyacak gemilerini Yakmýþtým otobüslerini Raylarýný sökmüþtüm trenlerin Bu þehirden seni götürecek tek þey yüreðimdi Onun da kaptaný benim Sen gittiðini sandýn, yanýldýn Yanýldýn sevgilim
Bir gün gerçekten gittiðinde Bir salâ okunur bu þehrin minarelerinde Solar gözlerimde açan kardelen Çýð düþer kirpiðimden makbere Ýþte o gün gitmiþsindir sen Ve bil ki o gün ölmüþümdür ben
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.