Sözlerim karýþmýþ zamanýn karanlýðýna-bittim-
ve battýðým bütün bir hayatta.
Ne kadar mutlu hayal varsa -bitirdim-
Avare ne kadar günce varsa.
Saldým var olmamýþ onlarca dünyaya.
Ki kendi kanýmla sulayacaðým gül bahçelerimi.
Ve kendi kanýmýn büyüttüðü yalanlarý koparacaðým yerinden.
Sunacaðým modern dünyanýn kasýðýnda büyüttüðü.
Yeni yetme þeytanlara ki.
Benim karanlýðým boðacak hepsini günahlarda.
Tarifi mümkün mü ki yok ölümün.
Bilseler en güzelini ben söylerim.
Söylediðim her kararmýþ kelimenin arkasýna kendi öldürdüðüm.
Çocukluðumu gizlerim.
Ve þimdi kör topal bir þiir.
Bir ses ne gülüyorsun anlattýðým senin hikayen.
Kah uykuda.
Kah sabahýn o pis kokan nefesinde.
Ahmak ýslatanlar düþer gözlerime.
Ki sevmem ben ahmak ýslatanlarý
ahmaklýðýmdan mý ne.
söyle bir yaðsa bardaktan boþanýrcasýna.
Toptan silse günahý.
Ki þehir kahpeliðe emanet bir dua bir evham.
Yýkýlmýþ binlerce sütun.
Yerle bir geçmiþin.
Küllerinde yerle yeksan yarým aðýzlý bir gelecek.
Ki kan kokmalý.
Bu isyan karanlýða boðmalý nicesini.
Ve bir hatýra.
Tüm yaþanmýþlýklar adýna.
Ezbere alýnmýþ bir iki mýsra.
Yarým i mgeli kýrýk dökük bir þiir.
Ki
üþütecek siyaha çalan mavi.
Dalgalarda ürkek bir name.
Soðuk bas bas baðýr.
Zemheriye çalýyor...
unutma bu isyan vardýðýnda son mýsrasýna.
Üþütecek siyaha çalan mavi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.