uzun soluklu bir ölüm deðil benimki.
her akþam,
kapýlarda.
hiç kimseleri bekler oldum.
rüzgara yenik düþen goncadan nefret ediyorum.
ki zaman akmayacaðýndan tersine-kýzamýyorum.
bir bozkýr kaçaðýnýn armonikasý-aðýr,derinden ve týnýsýz-
son bir veda söylencesi.
bir ölümlü gibi garip ve selis sýrrýmý sýrtlanýp- gideceðim-
omuzlarýmda bir hayat-gidiyorum-
prangalarým...
biliyordum ama susmadým.
ki susmalýydým.
benim þiirim Paris’i kana bulayacaktý.
eski zamandý-ki zaman-
müjiklerim,keþiþlerim,þairlerim vardý.
hepsi bir dize þiir,bir hoþ iklime.
kör seyirciler olup.
saðýr ve dilsiz kaldýlar.
genç Werther’i tanýrdým ben.
yarým aðýzlý bir yosmanýn paylaþýlmýþ teninden.
oysa iyi çocuktu-iyi ama hayal-
Goethe bunu hiç ama hiç bilmedi.
bir de Napolyon var.
ki tarih neler söyler.
korkak ve pespaye bir adamdý o.
ki en cesurlarý en korkalarýdýr dünyanýn.
Napolyon iþte isterik ve sýrýtýk.
þu Yahudi Dreyfus bir çoðundan daha adamdý.
Zola naturalist hayalbaz.
düþ satardý.
düþ sattý ve sustu.
oysa Dreyfus et ve kemikten di.
hoþ Yahudi ama adam.
þimdi baþým ellerimin arasýnda.
kanýyorum...
þah damarýmdan hayallerim akýyor.
þakaðýmda bir sýzý.
ki susmalýydým biliyorum.
ah þu giyotin.
Paris’i benim kanýma buladý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.