Geceye uzanýp da gözlerimi kapasam
Gelip oturuyorsun çok uzaktasýn oysa
Görünmez fýrça ile hep seni çizer ressam
Kýpýr kýpýrdýr yürek ne zaman adýn duysa
Seni seviyorum ben, eðer ki sevmek buysa
Yine âþýk bu gönül eyvah ki nasýl eyvah
Seni arar gözlerim kalktýðýmda her sabah
Seninle parlýyor gün sensiz sabahlar siyah
Doða hep bahar senle üstüne karda giyse
Seni seviyorum ben, eðer ki sevmek buysa
Oysa bu deli gönlün hakký hiç yok sevmeye
Oysa küskün yýllardýr aþk denen bilmeceye
Hasret sancýsý çeker hep inceden inceye
Uslanmýyor ki gönül bu huy nasýl bir huysa
Seni seviyorum ben, eðer ki sevmek buysa
Dur deme yüreðine gönül ferman dinlemez
Ýçine aþk düþmeyen kalem böyle inlemez
Sevenin ahvalinden sevmeyenler anlamaz
Yürekteki gülümsün bülbüle gülü neyse
Seni seviyorum ben, eðer ki sevmek buysa
Sazýn telinde naðme dilde türkü mihriban
Yine sevda çekiyor baksana bu gariban
Seni yazýyor kalem seni yaþýyorum can
Mahzun bakýþýn oktur kalem kaþlarýn yaysa
Seni seviyorum ben, eðer ki sevmek buysa
04.09.2009/Samsun
Ýbrahim COÞAR