Elveda Demiştir Ruhuma Hayat...

Ayrýlýk kapýda bekleyedursun
Duvarda takvim ve iþleyen saat!
Herþeyim acýda kendini bulsun
Elveda demiþtir ruhuma hayat! ...

Bir ömrü yokuþa sürer mi sevda?
Kendi hayatýndan býkar mý insan?
Belki bir þehirde, belki bir daðda,
Buluþur muyuz biz, gelir mi o an?

Dünyanýn her hali senin le güzel,
Seninle tadýna vardým sevdanýn.
Hayallerime dol, günlerime gel,
Çarpar yüreðimde daima adýn! ...

Geçtiðin her yolu bir bir bilirim...
Caddeler sokaklar þahittir buna
Bu köhne dünyada sensiz neylerim,
Çaresizim hey hat diyemem sana! ...

Yýllar var hasretin koynunda geçen
bir yerde ölümüm bekler pusuda
çehreni görürüm yüzüme gülen
bazen papatyada bazen bir suda! ...

Kütükler daima yazar adýný
Saatler senin le yürür sonsuza
gün gelse, yüreðim bulsa sevdaný
Eriþirdim sonsuz ebedi hazza! ...

Bu cadde bu sokak bu gezdiðim yer,
Bilir deðerini gözyaþlarýmýn
Acýyý veren Mevla’m sabrýda ver
Daha da aðýrlaþtý adýmlarým! ...

Ve ölümüm bir gün düþer elime...
Yorulur can kuþum kýrýlýr kanat...
Son nefes alýþta, dolar dilime...
Elveda demiþti ruhuna hayat...

16.10.2003; perþembe. Erzurum günlüðümden! ..

Kenan YÖRDAN....


Sosyal Medyada Paylaşın: