Yalnýzlýðýmý yüzüme vurma bu akþam gözlerime intihar sessizliði ile bakma aðlamak için erken deðil mi daha? zaman çok eskiden kalma bir þarký deðil mi?
dudaklarýmý çatlatan adýn gibi her sevgi bir yaðmur tanesi deðil mi?
yanýlmak isterdim oysa doðru s/andýklarýmdan bilinmemek aslýnda en güzeli, evvel zamandan yalýnayak yollarýndan geçip son perdesinde hayatýn buruþturulup atýlan bir köþeye ürkek kalbin gibi iç çekmelerin bir dua gibi arþ’a uzandýðýnda o duyduðun ses’e sarýl iþte o ses sen’din ben’dim
Aç kapýyý eylül ben geldim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.