Bazen bütün þehir uykudayken bu an gibi çýkýp sokaklara yürüsem diyorum Eylül serinliðinde neredeyse böylece saatlerce .. unutsam kendimi, bilmesem. kimsecikler yokken. deniz kenarýnda, önce ...ayaklarým ýslansa sonra ...sonra... þiirlerim kalsa sadece geriye benden. ayýn yýkandýðý sular geçerken bedenimden, kimse aðlamasa, kimse bilmese. "bir kadýn"sadece gözlerim ele vermese.
........
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonbaharımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.