Küçücük bir kayýðým ben. Yelkeni bulutlardan, Küreði balýklardan, Rotasýz yol alan, Hiç durmadan...
Bir serçe kanadýna konmuþum, Okyanuslar üzerinden Geçerken, Bulutlarý yutmuþum; Beyazlýðým ondan...
Küçücük bir bulutum, Kuyruðuna kuþlar takýlý. Tüm þarkýlarý unuttum, Altýndan geçerken Bir gökkuþaðýnýn. Gün oldu, Yýldýzlarýn ninnisiyle uyudum. Gün oldu, Bir güneþle yok oldum.
Masmavi bir denizdim, Süveteri beyazdan. Gecenin koynunda , Yaramaz bir çocuktum. Gezerken üzerimde Sinek gibi mavnalar, Balýklarýn yerine Zokalarý hep ben yuttum.
Çorak bir topraktým, Kurumuþ çöl dudaklý. Göðe akýttým sularýmý, Bir gece vakti. Hüzünlerim yeþerdi yeniden, Yeþil bir aðaca durdum Dallý budaklý...
Bir kavak bouyudur,acýlarým. Sert rüzgarlara sorun beni, Yalnýz yaðan yaðmura. Eskimolara sorun beni, Isýnmadý hiç yüreðim, Kutuplarda yaþadým.
Güneri Çolakkaya Þair-Öðretmen Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.