YALNIZLIĞIMIN ÇOĞUL TÜRKÜSÜ
GÜNERİ
YALNIZLIĞIMIN ÇOĞUL TÜRKÜSÜ
Kimseler görmez,
Duymazlar sesini,
Kokunu bilmeyen o sýrra eremez.
Bir ben duyarým en derinden,
Gözlerin karanfil kokar;
Dudaklarýn yasemen.
Karanlýktasýn,ürkek
Düþünceli bir eda yüzünde,
Geniþ alnýna ýþýklar deðmiþ,
Haþa!Var mý böyle bir ten yeryüzünde.
Duramam,kalkarým hemen yerimden,
Gözlerin karanfil kokar;
Dudaklarýn yasemen.
Elim ermiyor,
Varamýyorum bir türlü sana,
Kaldýrýmlar yakýyor ayaklarýmý.
Bir kanat vuruþunla çýktýn semaya,
Ne olur dön artýk gittiðin yerden,
Gözlerin karanfil kokar;
Dudaklarýn yasemen.
Ne yapmalý da avunmalý,
Yokluðun ki güvercin sürüsü,
Yalnýzlýða nasýl kanmalý.
Bildiðim tüm þarkýlarda sen,
Gözlerin karanfil kokar;
Dudaklarýn yasemen.
Sesleniþim sanadýr:
Ey,mavi bulut,
Yalnýzlýðýmýn çoðul türküsü;
Yokluðum senden yanadýr.
Ne yana baksam bir tek sen,
Gözlerin karanfil kokar;
Dudaklarýn yasemen.
Düþündükçe seni,
Usul usul bir yaðmur baþlar,
Ebemkuþaðýna durur tüm duygularým.
Bir ümitle yeþerir içim yeniden,
Gözlerin karanfil kokar;
Dudaklarýn yasemen.
Güneri ÇOLAKKAYA
2008-01-11 BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.