Karadeniz yaðmurlarý gibi
Ölçüsüz gözyaþlarým
Zamansýz fýrtýnalar yorgunu yürek
Öyle bir yola çýktý ki bilerek,
Ýsteyerek
Yeþilin maviyle buluþtuðu doruklarýn
Buz tutmuþ karlarýndandýr titremem
Korkudan,
Heyecandan deðil
Bir mavi tutkusu baþladý ki
Sorma
Gökyüzü kýskandý,
Karadeniz kýzdý
Zaten ne olduysa o gece oldu
Masmavi bir ýþýk
Göz bebeklerinden sýzdý
Sorma!
Hiç sorma ne haldeyim
Her mavi gecelerde
Kendimle boðuþmaktayým
03.09.2009/Samsun
Ýbrahim COÞAR