ATEŞ DÜŞTÜ

Ah edip de diz döverken sensiz yaþayan dünüm
Saçlarýmý tel tel yolan ellere ateþ düþtü
Yadýndaki hayatýmdan ziyan oldu her günüm
Yar yurduna varamayan yollara ateþ düþtü

Yüreðimden çýkan feryat arþ-ý alayý yýkar
Bulutlarým hasret yüklü þimþekler hüzün çakar
Ýki gözüm iki çeþme çaðlayan olup akar
Okyanuslar med cezirde göllere ateþ düþtü

Neredesin derde derman ne gün diner iç sýzým
Gönençliðe kaç zaman var yiter mi kara yazým
Tezenemin boynu bükük asýlý kaldý sazým
Perdelerim vurgun yedi tellere ateþ düþtü

Yokluðunda yýla dönen saniye can yakýyor
Sol böðrümden dört bir yana daüssýla akýyor
Ne burada güller açtý ne de bülbül þakýyor
Seherlerin gözbebeði yellere ateþ düþtü

Sensizliðe dayanmadý yer ile yeksan daðlar
Güz gülleri çiyden üþür goncasý kara baðlar
Visal diye hu çekerek dergâhta Derviþ aðlar
Söz gýrtlakta düðümlendi dillere ateþ düþtü

Þemsettin Derviþoðlu

Sosyal Medyada Paylaşın: