Þafaklar doðmasýn artýk pencermin camýnda hep mehtabý seyredelim, öylesine güzel ki anýzlarýn rüzgâra savrulduðu tepelerde ve sen, yýldýzlarý toplamaya hazýr ol.
Sevmeyi unuttuk, güller solunca soluk soluða bir ömrün can çekiþtiði yerden denizlere koþar, içimde sana sunduðum o güller in artýk sahillerime ayrýlalým limandan, en güzel gemilerle.
Nuri Daðdelen Özdere-Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.