Matem

Yürüyorum yerçekimsiz sensizliðe
Ýlerledikçe, mahvým artýyor
Ruhum daðlarda derman ararken
Haykýrýþlarým düzleri aydýnlatýyor

Bir nihavent ezgi dolanýrken dilimde
Aþikara gem vurup sürüklemek geldi içimden
Bir ‘es’ duyuldu
Sustum çaresiz bekleyiþlerle
An geldi
Hasretinde diþ izleri
Vurgununda ise deniz matemi kanattý

Hamurunu anlamadýðým hayat yolunda
Rüzgârda savruldu teselliler
Þimdi iç gýcýklatan bir týný eþliðinde
Ateþ böcekleri ile dans
Hadi sende uy bu ritmin avareliðine
Ve bedenin kadranýný sök ki
Zaman gidiþlere varmasýn

Özledim
Her tebessüm sonrasý
Yüzünden düþen mavilikleri toplamayý
Oysa þimdi
Bir sima hýrsýzý, tebessüm avcýsý oldum
Gülen gözlerini saldýðým karanlýklar
Matem bekleyen yýllara sürükleniyor
Ve ben suçluyum

Artýk çaldýðým resimlerde dindirmiyor
Sancýlý beklentileri
Varlýðýn yeter sanýrdým, hep beyhude
Ben yanýnda bile sensiz ve eksikken
Üstüne birde
Gelmesin diye dua ettiðim
Amansýz yokluðuna gebe kasým…



Yavuz Süleyman OÐUZ

Sosyal Medyada Paylaşın: