GÜL DEMEDİ

Gül demedi,gül demedi,

Mevlam, bana ,gül demedi.

Verdim bir top karanfili,

Nerde dedi,gül demeti.


Çýktým daðlarýn baþýna,

Türkü söyledim taþýna,

Bakmadýlar göz yaþýma,

Mevlam, bana, gül demedi.


Suya attým ben taþýmý,

Silemedim göz yaþýmý,

Nere vursam ben baþýmý,

Mevlam,bana ,gül demedi.


Sesim çýkmaz avaz,avaz,

Dertler beni hiç býrakmaz,

Ateþ beni inan yakmaz,

Mevlam ,bana ,gül demedi.


Eþi dostu arar oldum,

Sevgiyi hep canda buldum,

Yeterince gamla doldum,

Mevlam, bana ,gül demedi.


Soldu artýk açan güller,

Ötmez oldu bak bülbüller,

Neler söyler,neler diller,

Mevlam, bana ,gül demedi.


Üreksoy’um,oldum deli,

Her þeyin vardýr bedeli,

Kum kalýr da,gider seli,

Mevlam,bana,gül demedi.

Adil ÜREKSOY

Sosyal Medyada Paylaşın:

üreksoy mobilya Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

BUĞDAY BAŞAĞI BAŞARI OKULUMDAN ANILAR SAYGILAR GÖZLER UZAY ÇAĞINDA ÜRETİM YOK GRUP VARYEMEZ GÜZEL İLÇEM,MAHMUDİYE'M