Ölüm

Uðramadan sana geçsem uzaktan;
Yine de peþimden gelirsin ölüm.
Kurtulsam da her gün bin bir tuzaktan,
Vakti gelir bir gün bulursun ölüm.

Söyler misin bana nerede yoksun?
Nefsimin üstünde bir aðýr yüksün.
Ýsyaným olamaz çünkü sen haksýn.
Ýçimden ne geçer bilirsin ölüm.

Ne mevkim býraktýn ne de san’ýmý
Ne þöhreti saydýn ne de þanýmý.
Ýkide bir bomboþ koyma yanýmý!
Bir gün sen de yalnýz kalýrsýn ölüm.

Nice hükümdarý af mý eyledin?
Zenginmiþ, fakirmiþ, kimi eledin?
Sen ezelden beri her an böyleydin
Ayrý gayrý bilmez, alýrsýn ölüm.

Hüküm Allah’ýndýr, senindir sanma!
Çek git beni yakma kendin de yanma!
Beddua ederim, adýmý anma!
Dilerim, "önce sen ölürsün" ölüm.

8.2009/Konya




Sosyal Medyada Paylaşın: