Daðlara saldým sesimi,
Yýldýzlar okur ismimi,
Neyleyecek kimler, kimi?
Anlamaz halim gurbette,
Bu yar ile baþým dertte...
Yaz yeþile, kýþýn kara,
Hep okudum ara ara,
Vurunca þimdi daðlara !
El ediyor uzaklardan,
Habersizce tuzaklardan.
Bazen yanarým sýcakta,
Gönül de piþer ocakta,
Kopar bir gün salýncakta;
Yer bulamam eðlenecek,
Neden düþtün, kim bilecek?
Havaidir benim gönlüm,
Yükseklerde açar gülüm,
Nasýl olsa gelir ölüm;
Dolaþýrsan sora sora,
Beni yükseklerde ara...
Kovaladýðým ilerde,
Nefesim kesilir yerde,
Gerçekleri örter perde;
Sýrrýmýza eremedin,
Bu yüzdendir göremedin.
Yaraladý, bir acý ok!
Görme artýk ziyaný yok,
Hem gözüm tok, hem karným tok;
Yaralý bakarken ay`a
Düþtüðüm de, gelseydin ya!
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.