Dudaktaki gülüþün kovuðundan inmiþtim
Yerleþerek umutla gönül kasabasýna
Kýz demiþler adýma kýzmamýþtým, sinmiþtim
Bakmamýþlar bir tek gün ruhumun çabasýna.
Bazen bir halý oldum sabýr ile dokunan
Bazen de çýlgýn çiçek sevgi sundum hayata
Bazen bir kitap oldum yalan yanlýþ okunan
Bilinmedi deðerim satýldým yok fiyata.
Bir elim uzanýrken kaynayan denizlere
Diðer elim buzullar arasýnda kayboldu.
Bir çocuðun düþüyken aniden düþtü yere
Sinsice bastý gece beyaz güllerim soldu.
Gölgeleri asarken dokunan ilmeklere
Hayallerim renk oldu iþledim nakýþ nakýþ.
Karþýlýk bir gözyaþý verilen emeklere
Duyulmadý avazým boþa gitti yakarýþ.
Bir kýzýn düþlerini çiðnediler görmeden
Býçak açmaz dilimin türküleri ezildi.
Ne hayaller kurmuþtum düðümleri örmeden
Hoyrat ayaklar ile acýmadan gezildi.
Ýnsaným sanýyordum bir halýymýþým meðer
Dövüldüm tek sebebi tozumu silkelemek.
Duygularý sorulmaz kýza verilmez deðer
Bu þiddete çileye dayanýr mý kelebek?
AFET KIRAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM