Ýki odalýdýr bir komünistin yüreði,
Doktorlar, uzmanlar, biyologlar,
Her ne kadar dese de,
Her insanýn yüreði
dört odadýr,
Bir komünistin yüreði,
iki odalýdýr;
Birinde devrim aþký kalýr,
Birinde de uzaklardaki güneþin vurduðu
sevdanýn gölgesi...
Ayný zamanda bir komünist,
Umutsuzluðu, umut beller,
ikinci odasýnda yüreðinin.
Ýlk odanýn ve de hayatýn
sözlük anlamýnýn,
Yani herkesi kurtarmanýn,
Bitmeyen sevinci: Devrim,
Bambaþka bir aþktý,
yüreðimin en sert köþesinde
ikâmet eden...
O zaman yüreðim
yelken açardý,
Bir coþkuydu zihinlerde,
Ýzafiydi adý onun;
Kimisi için devrimdi,
Kimine göre bir dünya,
çitlerin kaldýrýldýðý...
Benim içinse,
Karþýlýksýz bir sevda kurþununu,
namluya sürüp atmaktýr,
Gözümün önünde beliren,
Hayâlidir, onun adý...
Benim yüreðim,
Duygularýný umutsuzlukla yoðurmaya,
alýþtý artýk.
Bedenimden iliklerime iþleyen,
Sancýlý haykýrýþlar da,
Keþfeder bir gün elbet,
Umudun onurlu yüreðini...
Efe Ulaþ