UMUT VARMI YARINIMIZ"DAN?
Hep erteledik hep beklettik
Yaþayamadýk sevgimizi,
Yýllarýmýzý sevgisiz tükettik...
Ýþte geldik, Ýþte gidiyoruz
Sevgimizi yarýnlara býraktýk;
Çaðlayamadýk durgun sular gibi aktýk
Kendi ateþimizle yüreðimizi yaktýk
Ýþte geldik, Ýþte gidiyoruz
Seninle güne merhaba derken
Yaþamalýydýk sevgimizi daha erken
Arada daðlar uzaklýklar varken
Ýþte geldik, Ýþte gidiyoruz
Beklelenen yar geç mi gelecek
Güneþimiz ne zaman doðacak
Yoksa gönlüm karanlýktamý kalacak
Ýþte geldik, Ýþte gidiyoruz
Mutluluðumuzu hep ileri attýk
Saçlarýmýz siyahtý aklari kattýk
Ölümsüz sevgimizi sonsuza býraktýk
Ýþte geldik, Ýþte gidiyoruz
Sen benim yarým kalmýþ þiirim,
Yarýnlara yarým kalmýþ umudum,
Yüreðimin hapsettiðim sevgi
Hür býraktýðým kelebeðimsin!
Sevgimiz de yaþamalý,
Sevdamýz da ölmeliydik.
Son nefesimde azraile
Canýmýzý birlikte vermeliydik.
Yaþayabilecekmiyiz sevgimizi,
Umut varmý yarinimizdan?
Eger kalmamýþsa hic bir umut...
Bu bekleyisler neden ?
Geldik iste gidiyoruz..
Gonul aydemir..
01 / 09 / 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
leylak & ortanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.