Bu pazar dedim, Manzara bakayým diye indim, Eþeðe bindim, itiraz etmedi...
Derken þafak söktü, Altýmdayken su döktü, Anýrdý uzun uzun, Bastým sopayý, Biraz inat idi, Ama, yine de evet dedi, Yürü eþeðim yürü, Karþýdaki otlaktaki inekler karþýlasýn!..
Kem mana taþýyan her duygucu hayvandýr, insan olan mutlak kýþkýþlar yalanýn tek zerresi kalmayana dek!..
Ancak tek þart var, Adam gibi adam ise???... OKEY!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kasım Sınıkçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.