Tılsım

benzemez figürlerin uyumunda
karanlýk ve aydýnlýðýn dansýdýr bu

nisyan hücrelerinde açtýrýlan
sonsuzluk minelerinin
ölümsüz armaðanýdýr
gecenin renginde sevgiliye sunulan

siyahlar giyinmiþ gelinin açmazýnda
demoklesin zülfikarý! sallanýr
her iniþte sevgi doðrar hak çýkmazýnda

sen,dönüþsüz yolun aksak yolcusu
yolunda ne iðreti duvarlar örülmüþ
korkunun onulmaz labirentinde

bilinemezliklerin týlsýmlý suyu
ne bedenler esirindi acaba’’nda
ne çok döküldün kýrmýzýya boyanýp
bönlük yayýldý gündüzlerin aðarmasýnda

seni kör ýþýklar büyüttü
aðýn en güzel karadul beþiði

Mehmet Bardakçý
***Ýmgelem/Haziran-Temmuz 2005***


Sosyal Medyada Paylaşın: