O benim tek sevgilim,
Þiir kokar mendilim,
Bal emer, aðzým dilim,
Ben þiire varýnca...
Düz olur yokuþlarým,
Gülerken bakýþlarým,
Ben þiire baþlarým,
Bu bir atlý karýnca...
Uluca bir yapýdan,
Girerim kaç kapýdan,
Korur beni tipiden,
Biterim sarýlýnca.
Þiir ince bir oya,
Dokurum doya doya,
Elim, yüzüm hep boya,
Kalemim kýrýlýnca.
Eþlik eder çaðrýma,
Sararým ben baðrýma,
Çare olur aðrýma,
Özlemle karýlýnca.
Sesi, soluðu keser,
Bilmezsin, þiir küser,
Gece, gündüz hep eser!
Beni, sen`le sanýnca.
Kýrýlýrýz birlikte,
Baylýk da ve dirlik de,
Bel ki seferberlikte,
Gözlerimiz dolunca...
Gel çýkalým el ele,
Selam verip bir güle,
Göçelim mavi göle,
Biz baþ baþa kalýnca...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.