oyun bahçesinde kaldý
unutuldu belkide
elimden þekerimi alýþýn
ve benim olanca hýrsýmla
misketlerini havaya atýþým
ve havada gökkuþaðý oluþu renklerden
kýzýp olanca hýrsla saçýmý çekiþin
acý acý aðlayýp kýyamayýþýn
avuçlarýma alýþýn gözyaþlarýmý
öpüþün sýcacýk
delikanlý edasýyla sarýlýþýn sonra
hep adam ciddiyetiyle anlatýþýn hayatý
aslýnda biliyorken söyledikleri
yeni ilk duyuyormuþ gibi haytretle
seni dinleyiþim
oyun bahçesinde kaldý
gökyüzünden kayan yýldýzlar
sen bilmiyorsun ama ben
dalýyorum sýk sýk
kuyruðuna takýlýp o yýldýzýn
akýyorum üzerine
sen
bilmiyorsun
ama ben kalýyorum kalbinde
gidemiyorum
oyun bahçesinde uyanýyorum sana bize
gözlerinde unutulmuþ
sen bilmesende
orada konaklýyorum haylidir
gece oluyor muþtular geliyor ay dededen
sabah oluyor kapanýyor bütün kapýlar
sen
aslýnda ben oluyorum yeni güne
ümitlerim uzatýyor ellerini
al diye
ben oyun bahçesinde arýyorum seni
yanlýzlýklar açýyor kapýyý hep
yanlýzlýklar koynumda sana
uyuyorum
ben sen oluyorum
haylidir
sen bilmesende....