Gezme ,İçimde Deniz Gibi ...
-Gezme,Ýçimde Deniz Gibi-
Mahzun bir günde, hangi acýnýn bizi bir araya getirdiði ikiliydik ,bilmiyorum ...
Her aklýmýz düþende birbirimize; bir yanýmýz çaðlaya,diðer yarýmýz hazana gebeydi…
Kendimde bölünürken, aldýrmadýn yorgunluðuma yürüdün.
Fecr’e kadar hilaldim sana…
Nasýlsa, devrik haritalarda yer alan masallarýn, kirazkuþu kahramanlarý deðil miydik ?
Boþ sayfalarda intihar provalarý yaparken,düþüp kalkmak bana mahsus oldu kapýyla eþik arasýnda…
Düþünme !
Son rüzgar nerden eser,son yaðmur damlasý nereye düþer, son bulut nerden geçer,
son þiir hangi mezarda biter...
Bilirim ki,bir avuç topraðýnda kaderi var.
Poyraz sevinciyle,salkým söðüt gibi eðilip öptüm topraðýný...
Þimdileyin eðer istersen...
Geçip git, dün gibi ,bugün gibi ,yarýným gibi ya da kupkuru bir ecel gibi.
Sende ,bilebilseydin bu kadar sevebileceðini tek kalem de silerdin tek heceli ismimi.
Sen bana zâl,ben sana zîl
Gezme ,
Gezme içimde deniz gibi…
talihsiz bir gün / tarifsiz bir ay / tarihsiz bir yýl
Nur GÖREN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.