YARIN DÜNDEN SONRAYDI
Yorgunum
Yollardan
Dingin göðsünde dinlenebilmek için geliyorum
Çok uzaklardan
I.
Gece alýþkanlýklar yapar demiþtim
Yalnýzlýk hasreti taþýr yanýnda, dinlemedin
Oysa ben yaþamýþtým bütün bunlarý senden öncede
Yokluklar yollarýmý baðlamýþtý,
Hasret bana en derin acýlara bedel iþkenceydi
Suskunluðum susturulduðumdandý sevmediðimden deðil
Aþk bir pula satýlýrken izbe sokaklarda
Haraç mezat alýcýlar üþüþmüþtü baþýna aþktan anlamayan
Hiçbir þey eskiden olduðu gibi ak pak deðil artýk
Ne badireler atlattýk biliyorsun
Ne yorgunluklar vardý sýrtýmýzda taþýyamadýðýmýz
Hepsine eyvallah dedik, direnmeden
Hepsini kabullendik sorgulamadan, bazen de bilmeden
….
Ve biz,
Düþündük ki bundan sonrasý bizim
Bundan sonra gelecek yarýn,
Oysa yarýn dünden sonraydý bu günden sonrasý meçhul
Yarýndan sonrasý yoktu.
….
Mor renkler kaldý elimize akþamlardan
Mavi umutsuzluklara gömüldü,
Yeþil sarý bir sonbahar artýk
Beyaz kýþtan arta kalan zirvelerde
Tozpembe hülyalarýn tozu kaldý geriye
Deniz maviye hasret, biz denize.
….
Umut daha yollarýmýzýn baþýnda tükendi
Karanlýk þehrimizde cirit atýyor pervasýzca
….
II.
Þimdi uzun geceleri sarýyoruz koynumuza sessizce
Beklentileri kapý aralýðýnda býraktýk
Sevinçleri gömdük yüreklerimize
Sen ben kavgalarýný bitirdik hayat müsavi ikimize de
Acýlar arka bahçemizde, sevda iki damla yaþ
Gözlerimizden ellerimize süzülen
Kapatma avuçlarýný gözlerim kapanmadan
Ki toprak sarmadan bedenimi
Sýzmasýn o iki damla parmaklarýndan
….
Aç kucaðýný bu günü yaþamak düþtü bize
Ne varsa yaþayabileceðimiz akþam kýzýllýðýna kadar
Sonrasý gece, sonrasý bilinmez bir hengâme
Ya içine alýr bizi, ya sonrasý vaveyla
Yarýn dünden sonraydý, dün bu günden önce
Bu günden sonrasý kalmadý artýk
Hayat;
Dünle yarýn arasý bir gün
Yaþa yaþayabilirsen gönlünce.
….
Bitmiþ bir hikâyenin iki kahramanýyýz artýk
Dünü kaçýrmýþ yarýna ulaþamamýþ yolcularýz
Kabul et, son nefesimi vereyim göðsünde.
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.