MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
İNSAN İNSAN
bekirce
İNSAN İNSAN
Ýnsana kulum dedi
Âlemlerin sahibi
Ýnsan Gonca Gül gibi
Koklanmazsa gücenir
Secdeye varýþýyla
Hayýrda yarýþýyla
Sevdasý, barýþýyla
Ýnsana insan denir
Bazen bir yayda okta
Bazen müphem bir nokta
Aþý-ekmeði çok da
Efkârýyla beslenir
Kýz/gelindir, anadýr
Hikmeti üç canadýr
Oklavalý sunadýr
Elinden ekmek yenir
Ýnsan yokluðun varý
Ýnsan tokluðun kârý
Ýnsan yeþil, mor, sarý
Ömür boyu renklenir
Sosyal Medyada Paylaşın:
bekirce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
TÜRK POLİSİ
YURDUMDA GÜZELLİK SİLSİLESİ
VERGİ
KEZBAN
KEPÇE KULAK REŞAD!
MELEK ANA’NIN BANA HATIRLATTIKLARI
BİR ESKİ SİNCAN MASALI
Şarkikaraağaç Şiirleri
CEYLÂN’LARIN YÜREĞİNDEN
TÜRK OĞLU TÜRK’ÜM BEN