Süzülür ruhumdan kirli isyaným’ da Þadýrvan musluklarýndan akan bir damla su ile paklanýr Yürür yedi arþýn sukut-u meydanýna Günahlarým kulaklarýmda yankýlanýr
Ve kirli isyanlarýmýn , ruhumdan damýtýlan kendimin dýþýndaki korkularým engel olur zehirli kelimelerime, kalemim bir harfin kurbanýyken, Ýbrahim’leþen cümlelerim boyunlarýný uzatýr karanlýða, kör bir satýrdýr söz, dilediðini kurban eder ve zaten kurban olmaya hazýrdýr dilenenler.
Bir damla suda paklanýp ötelere çekilen masumluðum þahittir bu fedakar cürmüme, bazen baþý önünde bir anka kuþu, bazen bir turna ve bazen çekingen bir serçe. Aþk için ; kavrulan gönlümü attýðým denizler soðutur sandým, meðer aþk olunca yakan, denizlerde yanarmýþ anlaþýlan.
Meydanlar, her bir adýmýn sevgiliye, yare, yuvaya akan yollarýna kaç duygunun, yani kaç ayrýlýk yaþamýþ, kaç aþýk olmuþ bedenlerin bastýðý bilinir mi, yedi arþ ötesindeki kaderi çizen Hak’tan habersiz yaprak yeþerir mi.? Yürü, sözlerin boynunda birer kelepçe, akar ruhundan geçmiþin yarýnýna hece hece.
Dön ve bak arkana, neden herkes yalan söyledi, hani bir sevginin iffetinden ah-u zar olan Keremin aþký ve hani Bülbülün yanýk naðmelerinde seherlerini arayan güller in figaný.. Bir sabrýn tefekküründe mi kaldý yitenler. Yoksa hep ayný tekerrür den mi visal oldu gidenler.
Süzülür hayallerimden arzularým’da Yalnýzlýðýmýn yýkýntýsý yýðýntý olur Yürür dileklerim bir bir yýldýzlar arasýnda Son duraðý suskunluðumdur kalýr her göz yaþýmda
Karanlýk bir odaya hapsolmuþ duygularýmýn arasýndan bana en yakýnýný bulup özgürlüðüne kovuþturmak için çabalayýþým, uðraþýmýn bitmek tükenmek bilmeyen kararlýlýðý arasýndaki arzularým, isteklerim neredesiniz?
Bilmezler mi yýllardýr bu suskunluðun bedelidir hak etmiþliðim ve gözyaþýnda sele karýþýp vahalara gidiþim. Sonu sonsuzluk biliþim...
Süzülür aþka açlýðým bir derviþ nefesinde Hu olur, hak olur gönül indinde Bir kervandýr nefsim yanar kum çöllerinde Dumaný þeytana ulaþýr, külü ateþe