Vurulduk

Bir dünya kurmuþtum kendime
Kaybolmuþtum içinde
Geceleri bir kaya dibinde
Bir de ay varsa gökyüzünde
Oh be
Gündüz kuytu bir yerde
Bir de güneþ varsa en tepede
Deðmen keyfime
Öyleydim
Dað bayýr gezerdim
Hayal yer düþ içerdim
Kimi
Yýldýzsýz karanlýklardaysa gece
Gündüzler hasretse kýzýl güneþe
O zaman kimsesizlikte
Belki de sevgisizlikte
Küserdim her þeye
Öyleydim
Kahýr yer aðý içerdim
Yaþýyordum iþte
Kimbilir, mutluydum belki gene de
Buydum ve þikâyet etmiyordum
Çünkü kendi rýzamla kaybolmuþtum
Ve bulunmak istemiyordum
Ama ne çare
Deli poyraz esti bir gün, hava kudurdu
Oysa gök suskun bulutlar koþmuyordu
Anlamadým ne oldu
Yakalandým
Galiba gafil avlandým
Aðzým kurudu
Al idi yüzüm sarardý soldu
Neydi bu hey, ne oluyordu
Birden karardý hava/yaðmur mu yaðýyordu
Haberim yoktu
Randevusuzdu
Geldi beni buldu
Gizemli, gözleri nemli, sanki aðlýyordu
Tutuldu nutkum çünkü beklemiyordum
Ve ben sustum o konuþtu
O da kaybolmuþ
Çok yýllar olmuþ
Kendini arýyormuþ
Kaybolmuþlukta buluþtuk
Piþti olduk
Ama yer uygun deðildi
Zaman çoktan geçmiþti
Yürekler seviþti belki hayalde
Belki eller birleþti düþlerde
Ama nerde
Kapital yaþamlar
Yaðmalar, talanlar, paralar, turalar, altýnlar
Hakikat ve yalanlar
Eyyamlar
Serencamlar
Kanunlar, kurallar, tabular
Þunlar, bunlar
Doða bir yaptýrýmda, ilahlar baþka anlatýmda
Öylesi karmaþýklýk içinde
Nerde insanlýk, hak getire
Olmadý
Ahlar vahlar içinde
Ne kaybolmuþlukta ne de gerçeklikte
Ne Gestalt söktü ne de Froydlar
Ne sosyoloji, ne psikoloji, ne felsefe
Ne þu, ne bu, ne o
Sevgi bilinmedi asýl mesele buydu
Sevgisizlikle yoðrulmuþ ki insanlýk
Merhamet yoktu
Çekildi tetikler
Silahlar ateþlendi
Kurþun aman bilmedi
Ve
Vurulduk

Baþýnýz sað olsun...


La-Tekmen. 14/Aralýk/2008 *Çamlýtepe/Lüleburgaz*

Sosyal Medyada Paylaşın: