Ne çocuk olmaktan vazgeçebildim, Ne de büyümekten. Elimde beslenme çantam, suluðum Sallana sallana okula giderdim. Düþerdim bazý zamanlar dikenlere takýlýp Sadece dizlerim kanardý! Þimdilerde elimde ne beslenme çantam ne de suluðum, Dikenli yollar da yok okul yolumda. Okul yolumda deðiþti artýk Okul yok artýk yolumun sonunda! Düþmüyorum giderken bu defa ama þimdi de yüreðim kanýyor... Bata çýka giderdim kar yaðdýðý zaman, Poþet baðlardýk ayaklarýma. Eskimiþ botlarým su almasýn diye, Þimdilerde markalarla bezenmiþ botlar! Ama hiç biri poþet baðlamanýn keyfini vermiyor, Düþe kalka yürümenin karlý yollarda. Yumurta kokardý sýnýfýmýzda, Öðretmenimiz sýra dayaðýna bile çekerdi, Okuma yarýþlarýda yapardýk Sonunda bir hikaye kitabý uðruna! Þimdilerde yarýþlarým deðiþti Kitap uðruna yarýþlar düzenlenmez oldu etrafýmda Bazen bakýyorum da Mahallemdeki amcalar, teyzeler
Neredeler?
Çoðu ölmüþ, taþýnmýþ, yok olmuþ silik hatýralar Belki kokularýnýn sindiði bahçelerde Koca koca taþ binalar var... Halbuki süt almaya gönderirdi beni annem Döke saça gelirdim, oyun oynaya oynaya Þimdilerde orada da var kocaman bir bina Çocukluðum fotoðraflarda kaldý hissindeyim Bomboþ araziler, arkadaþlarým Büyümek ister misin diye sormadýlar bana Bir baktým ki aynaya Gördüðüm surat ben deðilim! Kitap kalem kokusunu özlüyorum Ama ne hatýralar beni alýyor baðrýna Ne de ben gidip sýðýnabiliyorum
Ne çocuk olmaktan vazgeçebildim ne de büyümekten... Sosyal Medyada Paylaşın:
inciboncuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.