Yalnýz kaldýðýnda ,
kederler içinde.
bir çift göz ararsýn çevrende
onu paylaþmak için.
bazen bir çocuk tebessümü daðýtýr kederini,
bazen, pencerene konan bir kuþ sesi,
bazen de, iki el uzanýr omuzuna,
gözlerini dikerek
havlamadan akýttýðý gözyaþý,
alýverir tüm kederini...
duygular þelale olur,
dökersin dizelere,
hayvan demeden,
çiçek böcek demeden,
destanlar yazarsýn,
seni anlayana,
seni duyana,
göz yaþýyla sana eþlik edene...
BAKSÝ’ME
En kederli anýmda, bana nasýlda baktýn
Ýnsanoðlunda olmayan, anlamý ruhuma kattýn
O an benim babamdýn, kimbilir belkide annem
En yakýn sýrdaþým,belkide bütün dünyam
Eksilmiþti kederim, yarýsýný almýþtýn
O zaman karar verdim, sen en yakýn dostumdun...
nilkurt
(1999-2000- Yýllar arasý dostum, biricik köpeðim, Baksim için yazdýðým þiir)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.