] yine yeni birgün , herzamankinden farksýz
firari akþamlarýn ardýndan gelen hüzün
bitmek bilmeyen rutin hayat curcunasýndan geriya kalan
nedir sana sunulan hayat ya da senin ona sunduðun...
hani geçmiþ zaman olur ki keþkeler, piþmanlýklar, yalnýzlýklar
unut gitsin
bazen boþvermeyi de öðretiyor hayat sana , hadi adam sende’yi de
öyle zamanlar oluyor ki nefes bile alamýyorsun
yaþanmýþlýklardan sonra yaþanacaklarý düþünmeden duramýyorsun
beynindeki tek kiþilik hücrelerde yaþam savaþý veriyorsun
her geçen gün daha da yaklaþýyorsun sonsuzluk denen bilinmeyene doðru
o kadar acizsin ki beynine bile hükmün geçmiyor
sen nesin? o’sun ve yahut bu...zamirlere gizlenmiþsin, gizemlisin
kendi ütopyanda yeþeren sarmaþýklarýnda kaybolmuþ yokolmuþsun
silik bir yaþam seninkisi ...tükenmez denilen kalemin bile tükendiði yerdesin dersem kýzarmýsýn- ama öylesin-
hayatý bu kadar basite indirgeme
evet belki zor bir problem ama yine de seni yýldýrmasýna seyirci durma
en ufacýk hataya sebebiyet veren hamle sana zarar verir
neyse ya sen yine bildiðin gibi yaþa
insanýn iyi bir sýfatý olmalý herþeyden önce
kavga esnasýnda derler ya ’sýfatsýz’ ne kadar gücüne gider insanýn deðil mi
kýssadan hisse yaþamak var yaþamak var
yaþam da bir sanattýr esasen, bizler de sanatçý
bundan dolayýdýr ki onu hakkýyla yaþamak lazým
yaþam denilen sahnede iyiki’lerimizin, keþkelerimizin önünde yer almasý dileðiyle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.