Âlemlerin efendisi (s.a.v.) bir gün yola çýkmýþlar;
Yanýnda hazreti Ali, menzillere akmýþlar.
Yolda oynayan çocuklar, kesmiþler önlerini;
Tahta kýlýçlar, tersine! Çevirmiþ yönlerini.
Demiþler ki teslim olun, bizler çöl korsanlarý;
Esir alýyoruz, yalnýz, sahipsiz insanlarý.
Kaldýrmýþ da ellerini, Rauf, Rahim Peygamber;(s.a.v.)
Þefkati deryalar gibi, kokuyor misk-ü amber.
Biraz böylece beklemiþ, demiþ! Yorulduk bakýn;
Esirlere acýyýn ve yollarýna býrakýn.
Þartlarýmýz var demiþler þunu-þunu isteriz;
Alýrsanýz yolumuza sizi salar gideriz.
Ya Ali (r.a.) sen git pazara al þu taleplerini;
Kaldýralým esirliðin bari sebeplerini.
Kendisi rehin olarak beklemiþ yüce Resul;(s.a.v.)
Çocuklarýn gönlü olsun sevinçler bulsun husul.
Ýlmin kapýsý Þah Ali (r.a.) koþmuþ gitmiþ pazara;
Ýstenen þeyleri almýþ ve bitmiþ münazara.
Onlar gitmiþ yollarýna, çocuklar gayet memnun;
Ýþte bu Rahmet Peygamber en güzel ahlak onun.
O cümle Ýnsanoðlunun halas’ýna çalýþmýþ;
Hiç kimseyi incitmemiþ halk içine karýþmýþ.
Bizler böyle bir durumda acep neler yaparýz;
Kendim için söylüyorum, hemen odun kaparýz.
Garibi-Salih Yýldýz…….27.08.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.