Bir ay doðdu geceden nur yüzlü, Tepelerin ardýnda dolandý geceler boyu, Pülümür çayý çaðýldadý þýrýl þýrýl.. Gece kuþlarý ötüþtü hasretinden.. ...ve ben güzelim; Bunca güzelliðe raðmen yalnýzým. Hem de alabildiðine yalnýz Sen kaçýncý uykudasýn, Hangi rüya alemindesin Mutlu ve huzurlu...
Az sonra þafak sökecek güzelim: Bir güne daha merhaba diyeceðim sensiz. Güneþin doðduðu yerde arayacaðým çaresiz ... Ne var ki bulamayacaðým seni. Yine küseceðim kaderime. Sabahýn serinliði deðerken bedenime, Ürpereceðim bir an neredeyim diye. Ufukta arayacaðým aklýma her geliþinde.
Güneþin ilk ýþýklarý deðil, Hayalin ýsýtacak bedenimi. Baþlayacak yeni bir gün daha Aðlayarak Pülümür’de...
(15.06.2004 / Pülümür)
Günay Özdemir Sosyal Medyada Paylaşın:
Günay ÖZDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.