* GÜNBATIMI *

Günbatýmý kanat çýrpar
Kahrolasý ayrýlýða
Sevinçlerim öksüz kalýr
Ve demlenir düþlerim bir kýzýlýn içinde
Çaresizliðim gözlerimi gözlerinden silemez
Oysa, bu maviyi içiyorum
Dudaklarýnda mýrýldanan þarkýlarla.


Avucumdaki denizde sevdasýný gizlemiþ biri
Dokunaklý bir dikendir aþk,
Mehtap ve yýldýzlarýn seviþtiði saatlerde
Yazgý melekleri mi çizmiþ kaderimizi?
Daðlara inmiþ bir gökkuþaðýydý o; sert bakýþlý
Hâlâ bulut yaðmurlarý düþüyor gündüzlerime.


Topraðýn yüzünü örterken kardelenler
Yaðmurun gözyaþlarýndan anladým
Seçtiðin kadehin içindeki þarap sensin
Þimdi
Sarhoþum sensizliðine
Arama kaybettiklerini kendine sýðýn
Ve kanatlarýnda hüzünle esen
Bir rüzgârla esme bu kentte.


Yýldýzlara yakýn mýyým bilmem
Ama senden çok uzaðým bilirsin
Dalgalar alýr seni götürür uðraksýz bir limana
Belki geri dönmeyeceksin
Bir ak martý uçar gök mavisinde
Bir açýlýr bir kapanýr, kanatlarý yüreðimde
Ve o an bir perde örter gözlerimi
Çakýlýr kalýrým, derinliklerine, Ege’nin


Nuri Daðdelen
Öözdere-Ýzmir




Sosyal Medyada Paylaşın: