Çocukluk...
Kim bilir,bu bahar erken den gelecek
Kim bilir, o güzel günler anýlara, dönüþecek
Belkide cezasý yýllarla ödenecek!
Korkuyorum baþka kollardan medet bekleyecek
Üzgünüm yorgunum, ama en kötüsü sensizim ....
Kördügüm içim dýþým sevincim kederim
Herþeyin sebebi sen, herþeyin acýsý senle biter
Kýzma bana bu kadar sevdim diye seni.....
Belki birgün bu masal sona erecek..
Söylenmesi gereken ilk cümleyi kur hadi !
Gözlerime bakmadan benden kaç hadi !
Çok sevdim derken, yýllar önceki halin ’den eser yok þimdiden
Belkide bir oyun oynadýk seninle bir bahar günü biz çocukken ..
Ellerimiz henüz tutuþmamýþken ,dudaklarýmýz henüz o tadý almamýþken..
Bahçedeki o güller henüz açmamýþken, biz seninle ayný mahallede evcilik oynarken
Ayaðýma batan o diken belkide yýllar önceden içimde biryerde seni gizliden bekleyen
Bir masum aþkla seni kendine dinleten ve sonrasýnda ellerinden uçup giden
Çocuktuk biz çok eskiden..........................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.