Aç þimdi defterini, yaz yazabildiðince,
Düþ artýk gözlerime, dalgalý ve derince,
Gör, nasýl esiyorum, sabah yerli yerince,
Gün düþünce daðlara, çýkmanýn anlamý yok.
Önce kendini anlat, sonra düþersin beni,
Öðrenmek istiyorum, gizlediðin sineni,
Bütün ekip-biçtiðim, sana gelirken ninni,
Gönlüm doydu her þeye, kederi yok, gamý yok !
Kimsesizlik çökerken, koylara çise çise,
Dönüp kimler bakacak, bu çaðda kimsesize,
Duymam artýk hiçbir þey, alýndým ben sessize,
Aranma sen boþ yere, sevdanýn adamý yok.
Bir kez dönüp bakmadýn, son sürgünle giderken,
Baþ açýk, yalýn ayak, her bastýðým yer diken !
Hiç mi yüreðin yoktu, ulu orta söylerken ?
Vurduðu yerde kalýr, bil ki, sözün hamý yok.
Düþ þimdi kayýtlardan, görmedin ve duymadýn,
Ben seni çoktan düþtüm, kalmadý artýk adýn,
Henüz anlýyorum ki, tadý varmýþ inadýn,
Kaç yýl geçti aradan, bir kuru selamý yok....
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.