MeTaMoRFoZ

ve en zamansýz gece geldi usulca
son yudumun koynunda
dipten göðe bakarken

ilerlerdi kör topal kelimeler
sýrtýmda bir el yordamýyla...
döndüremeseler de zamaný geri
o an olan oldu
açýldý arkadaþlýk
kardeþlik girdi içeri...

ve o an durduðunda zaman
bir sen biliyordun bir de ben herþeyi
Tek meçhul kalan ne yapmak gerektiði
Gerek yoktu aðlamaklý dizelere
bir tek umut dökülüyordu sahilden denize
ve yanmak vardý
bir tütsünün dumanýnýn
bir mumun isine karýþtýðý loþ tavanda
ve ne de büyüktü herþey duvarda
Oysa biz sadece gülüyorduk
sanki aðlanacaktý halimiz oysa
nerden nereye getirdiðimiz onca garabetlikten belki...
Yaþamak lazýmdý karar kýldýðýmýzda
kaldý ki protestosundaydýk bize ayrýlan yaþam alanýnýn
O ne deli cesaretti öyle:
hiç suvunmaksýz
hiç aðlamaksýz
Aylarýmýz yoktu ,günlerimiz bile
saatlerden geriye kalandýk sadece
itirazsýz,üç kuruþluk erkekliðimize sövercesine
O kadar ait deðildik ki hiçbir þeye; özgürdük
O kadar ait degildi ki hiçbir þey bize; yalnýzdýk
ve biz mecburen umarsýz
ve biz gülüyorduk olan bitene
Sadece gülüyorduk...
Sosyal Medyada Paylaşın: