Mektuplar – 2 – ( Gözlerin )

Ahh…bir çift mavi dert bu
Ýçimde yürüyüp tozuyla nurlandýðým
Derininde kaybolduðum
Okyanuslara namzet nur gözlerin

Sabahýn o topraðý ýsýtan ýþýklarýnda
Kýzgýnlýðýný çýkarýp güneþten
Güne öyle baþlayan
Cehennem ateþinden kor gözlerin

Kendini kaybetmiþ öðle vaktinde
Yeryüzüne saldýðý sitemiyle
Çatýk kaþlarla bakan
Göðe susamýþ sel gözlerin

Ýkindi yakýný sessizlik ortasýnda
Tarumar eden beste nihanýyla
Ben elif elif diyen
Cennet bahçesinden gül gözlerin

Akþamýn o dinmez serinliðinde
Yorgun ama seven ruhuyla
Aya vurup yüzüme yansýyan
Kanýma girmiþ aþk gözlerin

Gecenin yaþanmamýþ kuytularýnda
Yokluða sarýlý dermansýzlýðýyla
Beni benden alýpta giden
Þiir yolcusu ilham gözlerin

Zamanýn çaresiz kayboluþlarýnda
Ve bir adamýn suskun haykýrýþlarýyla
Yakarken de güldüren
‘Dem’de kalan bir ‘ah’ gözlerin
Deli akýllandýran ilah gözlerin


Yavuz Süleyman OÐUZ

Ýçimde daðlar deviren güzel gözlerine…


Sosyal Medyada Paylaşın: