ey sevgili...

gidiþin acýtmadý bu defa...
ve gidiyorum deyiþin yakmadý
sýr gibi kayboluþlarýn yanýnda.
hüzünlü bir veda deðil artýk gözden ýraklaþman,
gitme yar güneþ doðmadan,
gitme yar diye sýzlayan yüreðime su serpmeden,
gitme elveda demeden bir daha...
ne olur bakma öyle
masum bir çocuðu aðlatmýþ gibi,
bükme boynunu artýk.
geleceksin biliyorum ve bekliyorum,
umuda açýlan son kapý olsa da gözlerin,
ben hep ayný yürekle zikrediyorum adýný.
yeniden doðmaný arzuluyorum,
gönlümün yalnýz,ömrümün kýsýr çaðýnda
ve ben seni seviyorum gülüm.
belki tomurcuklar açmadý henüz,
yeni filizlendi belki kýr çiçekleri,
ben senin topraðýný seviyorum
sevdamla suluyorum,her gün her karýþýný.
gitme yar elveda demeden...
son bakýþým da olsa
hilal kaþlarýnýn hapsettiði gözlerine,
söndürme ýþýðýný
kapatma perdelerini,
gitme...
bütün nehirler sana akar
yýldýzlar sana hayran gökyüzünde.
bak!daðlar duydu feryadýmý
’’ferhat’a yol vermeyen
þirin’e azap olan daðlar’’
gitme ne olur...
tam yeniden almýþken yaþamanýn tadýný,
çaresizliklere inat bulmuþken
içimde büyüttüðüm sevginin son sahibini,
gitme...
terk etme ey sevgili!
býrakma beni,
gitme...

gülbey...

Sosyal Medyada Paylaşın: