İstanbul Fatihini Arıyor
Karanlýk dehlizlerde, tarih can çekiþiyor.
O Ýstanbul ki bugün, Fatih’ini arýyor.
Mavi gökkubbesini istila etmiþ gri,
Bu hengamede bile ayaktasýn dipdiri
Güzelliðin Yusuf’un þaný gibi pek derin,
Söyle Ýstanbul söyle, biçildi mi deðerin! ..
Uðruna adanýldý bilmem kaç milyon þehit!
Hiç kimse deðilse de, buna Yaradan þahit! ..
Sen; insanlýk tarihi kadar eski olan yer,
Sen; insanýn tarihe doyduðu büyük deðer...
Ulubatlý Hasan’da bayraklaþan destansýn
Fatih süngüsünde, kapanýp açýlan çaðsýn! ..
Sen, Eyyub’un sevdasý, Akþemseddin duasý,
Sen, Peygamber övgüsü, Sahabe’nin rüyasý
Sen, hasreti çekilen mübarek bir sevdaydýn.
Sen, yürekte kanayan dermansýz yaraydýn.
Karadan donanmalar indirilirken suya,
Ýzanlar eriþmedi, gönüldeki sevdaya,
Oysa þimdi Ýstanbul, sevdamýz dile düþtü,
Tasasý sana bana, sefasý ele düþtü.
Karanlýk dehlizlerde, tarih can çekiþiyor...
O Ýstanbul ki þimdi Fatih’ini arýyor...
Kenan Yördan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.