Vasat bir sabahta alay edilme korkusu,
Kendi içinde kopan fýrtýnalarý anlatamayýp
Sessizce utanmak...
Gecenin koynunda, karanlýða uzanmak
Ýçinde düðüm olmuþ yumrularý birkez daha yutkunmak
Uzak diyarlarda yolculuða çýkýp da aslýnda hep ayný yerde kalmak
Kopup gidememek kendinden, içinden, yüreðinden
Vasat bir yürekle, vasat bir evin, yine vasat koltuðunda seyre dalmak
Kliþe dizini açýp, kahraman sen olmaya çalýþarak
Herþeyden kurtulmaya çalýþýp da yine kapana kýsýlmak
Kedinin kuyruðuyla oynamasý gibi
O hayatta hep kuyruk olmak
Herþeyin farkýnda olup,
Bir kez daha yutkunmak
Hayat vasat, ben vasat, sen vasat...
Yolun sonu aydýnlýk mý? Karanlýk mý?
Bir bilinmezliðe yol almak