AHU ZARA MI DÜŞTÜN GÖNÜL?
AHU ZARA MI DÜÞTÜN GÖNÜL?
Vurgun yemiþ ruhumda, saklý kalsýn gözlerin
Kalbinin mührünü kýr, aðýr geldiyse sevgim
Suskun bir akþamüstü, gizli kalsýn sözlerin
Yorgun yüreðine sar, aðýr geldiyse sevgim
Bir damla suya hasret, yanan tenime dokun
Her köþede bir aný, saplandý hicran okun
Gezdiðimiz yerlere, boynunu büküp, bakýn
Sonsuzluðun çaðrýsý, beklenenden de yakýn
Ahu zara mý düþtün, aðlama yeter gönül
Hayatýn ivmesinde, sevdalar biter gönül
Feryat, figan içinde, çaðlayýp duruldun mu?
Vefasýz bir sevgili, düþünde yatar gönül
Ilýk bir dere akar, aðlayan can özünden
Kýrýk, dökük anýlar, durgun mazini yakar
Hasret kana karýþtý, gidemem ki izinden
Gülüne âþýk bülbül, kuruyan dala bakar
Dayanýlmaz bir sancý, Ay’ýn þavký kanýyor
Tutuþan hatýralar, derin derin yanýyor
Çöl gezgini Mecnun’u, börtü, böcek tanýyor
Hasta düþen yüreðim, her an seni anýyor
Yârim dediðin aþka, zehir mi katar gönül
Aslý olup Kerem’i, kahra mý atar gönül
Ayrýlýk þarkýsýyla, kalbinden vuruldun mu?
Destanlaþan aþkýný, pazarda satar gönül
Ömrüne ýþýk dolsun, güneþ sönmeden evvel
Hüzün kokan gecede, bülbülün figan eder
Ýsimsiz diyarlarda, rüzgâr dinmeden evvel
Gölgenin peþi sýra, hatýralarým gider
Mihrabýndan yýkýlmýþ, eski bir mabet gibi
Hüzzamlar denizinde, görünmez suyun dibi
Ömrün sonbaharýnda, duygularým harabi
Vahayý örten kumla, biter aþkýn serabý
Hançer saplanmýþ aþkta, hayaller yiter gönül
Sevdamýzýn dumaný, kalbinde tüter gönül
Muhacir kuþ misali, yurdundan sürüldün mü?
Ruhuna yaðan karlar, yollarý tutar gönül
Kayýp dizeyi buldum, þiirler arasýnda
Düþüncelere dalmýþ, hülyalarýyla aðlar
Sararan bir yalnýzlýk, gözünün karasýnda
Nasýrlý duygularým, sözcüklerimi daðlar
Yudum yudum içtim, ben bu sevdanýn zehrini
Bentlerle engelledin, aþkýmýzýn nehrini
Hasretin deryasýnda, çekiyorum kahrýný
Doðumun sancýsýyla, terk ederim þehrini
Hazan vurmuþ bahçede, saksaðan öter gönül
Gülün acý dikeni, kalbime batar gönül
Anýlar cam kýrýðý, sevdadan yoruldun mu?
Bu öyle bir girdap ki, senide yutar gönül
Gurbet akþamlarýnda, cama yasla baþýný
Gecenin içindesin, dinmiyor artýk sýzýn
Kelimeler kurudu, gizleme gözyaþýný
Aðustos sýcaðýnda, bitiyor ömür yazýn
Çaresiz ve yalnýzým, maðrur bir öðlen sonu
Ahengini kaybeden, sesinin titrer tonu
Unuttum ben desende, özlersin sende onu
Hüznün Þairi sen yaz, aþka dair her konu
Sözün bittiði yerde, rahatça otur gönül
Acý anýlarýný, düþlere yatýr gönül
Ayrýlýðýn tahtýna, sessizce kuruldun mu?
Zehirden sözlerini, mýsrama batýr gönül
Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun Mutlu (Hüznünşairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.