Kendimi Asýyorum
Bir gece
Yaðmur yaðýyordu üstüme
Ellerim üþümüþ
Bileklerim kelepçeli
Yüreðim mahpus, damarlarým iþveli
Koþuyordum karanlýðýn içine
Her günüm boynuma dolanýyor
Ben kendimi arýyordum
Gördüðüm rüyaymýþ, gördüklerimse serap
Gece biterken duruyorum
Þimdi ben kendimi asýyorum
Ve þimdi gün doðacak birazdan
Arta kalan cesedimin üstüne
Üþüyecek her þey
Bomboþ kalacak sokaklar
Sen geleceksin, örteceksin bedenimi
Sarýp geçeceksin buradan
Dolmuþlar uðrar tamda bu sýra
Duraðýn karþýsýnda ki sana
Gözlerinse buðulu,kalbinse yaslý
Vakit geç olmuþ, öðleden sonra
Avaz avaz sesler var orada
Bulutlarsa kapkara,yüreklerde sýzý
Þimdi olan oldu iþte
Ýnfilaktý; seraplarýmda rüyalar
Yaný baþýmda kopan yüreðimde
Gidiyorken huzurla varýþ yerime
Boþlukta sevdamý yere seriyorken
Dalýyordu gözlerim, sana ilerlemede
Gün baþladý ve ben
Geceye küsüyorum,
Þimdi kendimi güneþe asýyorum
20-08-2009 Hayrettin