Öyle bir çaðrý attýn içimi oydu sanki Bu kadar mý özledin yürekten ‘gel’ diyorsun? ‘Hasretinle aðladým mehtapsýz gecelerde,’ ‘Geliver, gözyaþýmý elinle sil’ diyorsun.
Kadere baðladýðým ayaðýma dolandý, Söylediðim sözlerde olmayan tek yalandý, Avucumda yüreðin elimdeki kalandý, Nasýl gülebilirim, ‘bensiz de gül’ diyorsun.
‘Bu sevda þehvet deðil dostluktan öte bir þey,’ ‘Tertemiz yüreðimiz haslýktan öte bir þey,’ ‘Gözlerde pýnar çaðlar yaslýktan öte bir þey,’ ‘Bir bilmece gönderdim artýk sen bil’ diyorsun.
Bilmez miyim sevgili anlýyorum ben seni, Dostça býrak yüzüme gel ne olur buseni, Duy rüzgârlarýmda tenindeki eseni, ‘Kokunu hissedeyim gönder bir yel’ diyorsun.
Kalabada yalnýzým senin gibi burada, El salla, görünüver kimi bana arada, Bensiz yalnýz kalmýþsýn, söylüyorsun orada, ‘Vataným bana gurbet, sanki yâd el’ diyorsun.
Biliyorum içtensin güfte gibi sözlerde, Ne sende, ne de bende renk mi var benizlerde, ‘Geçen seni aradým sahilde, denizlerde,’ ‘Akýttým gözyaþýmý kumsala sel’ diyorsun.
Geleceðim, korkum var takýlýp da kalmaktan, Bu temiz duygulardan çýkýp senle olmaktan, Gönlümü yüreðine sular gibi salmaktan, ‘Özlem bitsin gel gayrý, benimle ol’ diyorsun.
25.Aðustos.2009 17.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.