Cezaevinden Mektuplar 1

Ben ki daðlarýmda koþmak,
Çiçeklerimi koklamak isterdim,
Olmadý gitti be anne.

Zamansýz biçilen ekin tarlasýnda ki
Baþaklar gibi savruldu gitti ömrümüz.

Yün çorap ikide mendil koymuþsun,
Ýki paket sigaranýn yanýna.
Bilirim dersin ayaðýndan üþür insan,
Burnundan belli olur damla damla geldiði zaman.

Ne yaparsýn mor sümbüllü daðlarýmda,
Özgürlük türküsü okunmasada,
Yatarýz burada kýrkbir kiþi,
Koyun koyuna bir arada.

Her geçen gün azalýyor sayý,
Giden gelmiyor bir daha geri.
Yerine geliyor baþka biri,
Bir baþka türkü,baþka bir sevda.

Memleketimin dört bir yaný,
Doðudan,batýdan;Anadolumdan,
Elleri kelepçeli her biri,
Tutuklanmýþ ayný sevdadan.

Can bedene emanetmiþ anne,
Az kaldý söylemek istemezdim.
Emaneti teslim etme zamaný,
Sýra bana geldi anne.

Bilirim yýkýlacaksýn bu mektupla,
Ayaklarýn taþýmayacak.
Baþýn bulutlarýn üzerinde,
Bedenin yerlere serilecek anne.

Çünkü;bilirim ben anayým dersin,
Maðrur duruþ bir anada olmaz.
Hele bu canýndan cansa,koparýlýp alýnarak,
Bir bayrak gibi daraðacýnda salýnacaksa.

Koparacaksýn kýyameti,
Ýsyana çalacak haykýrýþlarýn.
Yýrtacaksýn baðrýný,
Taþlara vurup aðlayacaksýn.

Ne olur bunlarý yapma anne,
Düþündükce ben zaten ölüyorum.
Ölüler asýlmazki anne,
Can bedenden ayrýlmýþ,
Mor sümbüllü gökçe daðlarda,
Keklik avýna çýkmýþ.
Onlarýn astýðý nedirki anne.

Ben zaten ölmüþüm,
Düþünceleri tutuklanmýþ,
Dilleri kelepçeli ülkemde.

Ölüm nedir,ölmek nedir anne,
Gidipte gelmemek,
Yaþanmýþlýðým,aþkým sevdam,
Elimden bir yýldýz gibi kayýp gitmesi,
Uyuyupta uyanmamak anne.

Az zaman içinde yaþanacak,
Hiçsevmediðim bir adam,
Boynuma ipi geçirip,
Beni sallandýracak.

Çok kýsa sürer deyilmi anne,
Altmýþ kilo bir adamýn,
Boynunda yaðlý ilmikli bir ipde,
Bir bayrak gibi sallanmasý.

Suçmuþ meðerse anne,
Ýnsanlarý sevmek,
Sevdalanmak memleket üzerine,
Tokun neden tok,acýn neden aç olduðunu;
Sorgulamak.
Biteviye düþünmek özgürlük nedir diye anne.


Bunlar suç ise assýnlar beni anne.
Hemde bir kere deyil,
Bin kere assýnlar beni anne
Bin kere assýnlar beni.

Ekmeðin adil daðýtýlmadýðý,
Kimin tok.Aç kimin
Belli olmadýðý bir yerde,
Yaþamanýn ölmeden farký nedirki anne.

Doðru söyleyin,doðruyu söyletin,
Ýyiyi dinleyin,iyilik belletin,
Bunlarý bize sen belletin anne.
Sen suçmu iþledin þimdi,
Ne olur doðru söyle anne.

Yoksa birþeylermi saklanýr,
Aklýmýn ermediði benim.
Önce oðullar...
Sonra analarmý asýlacak anne.

Sana yazdýðým bu mektupla
Yüreðini kanattýysam,
Beni afet anne.
Memleket sevdasýnda beni afetmediler,
Ne olur sen afet anne.
25.08.2009
H.Cýrýk
Hendek

Sosyal Medyada Paylaşın: