Kördüğümlü Siesta

Kördüðümlü Siesta

kördüðümlü susuyorum
göremiyorum ya saçlarýnýn
kirli bozkýrlý öpüþmelerimizde harlanýþýný
iki gözüm iki sabýr kuyusu
ama sen konuþ...çözülsün buzlarým
konuþursan belki alýþýrým hayata

izin ver
sesinle ölçeyim ömrümü
sesinin yettiði yere kadar
sarýlýrým otlara
bir çýrpýsýyla dudaklarýnýn
varolurum ben
pastoral ve geçmiþsiz

sokaklara ýþýklar açýlýp saçýlýr
ýþýklarý sevmiyorum
karanlýk utanýr senin bana uzaklýðýndan
ýþýklar böyle oynak
her bir titreme saplanýr sýrtýma
vitrin camlarýnda eski bir çocukluk
yitirir anlamýný
ertesi günler paslanýr
gýcýr gýcýr bir beklemekle
baþbaþa kalýr saçlarým
saçlarýmý sevmiyorum

kördüðümlü kusuyorum
istememelerimi
hiçbir þey istemiyorum
acýlarým mahallemdi sen mahalle aþkým
evimiz olmazdý evsizliði severdik
þemsiyenin altýndan
ancak ayaklarýmýn göründüðü zamanlardý
ellerin yorganým olurdu
ellerini düþünmezsem uyuyamazdým
s.

ayný kaldýrýmda ayný seviþ için
farklý zamanlara yönelirdik
zamaný sevmiyorum
...
yanýmda düþlerini býrakýrdýn
avcuma sýkýþtýrdýðýn paralarda
gülüþünün kenarý buruk
düþlerin kýrýlýrdý ceplerimde
ayný kaldýrýmda
farklý deðildik
farký sevmiyorum
...

evrendi sonsuz olan güya
seni sevmek için yaþamak
sýðmazdý evrene
evren seni sevmeme sýðýnýrdý
evrene acýdýðým için
seni daha çok severdim
seni sevmek beni yönetirdi
sensizliði sevmiyorum

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir

Sosyal Medyada Paylaşın: