Ýçlerinde bir hüsran var gibiydi Ya Rabbi, Yalvaran bakýþlarla gördük emeklileri, Yaþamlarý adeta zor gibiydi Ya Rabbi. Bir ömür tükettirip kýrdýk emeklileri,
El açacak haldeler þu ramazan gününde, Yüzleri gülmedi ki bu gününde, dününde, Kimsesiz, yoksul, garip kaldý zalim önünde, Köpek gibi kýrlara sürdük emeklileri.
Evde aþý kalmamýþ, sokakta oðlan iþsiz, Kýza çeyiz gerekir kalacak evde eþsiz, Akþam eve gidecek, para yok, sofra aþsýz, Yazýklar olsun size, vurduk emeklileri.
Üç beþ kuruþ aþkýna asgariden çalýþtý, Sýrtýna vurduk semer, garip idi alýþtý, Anadan doðasýya yokluk ile buluþtu, Acýmadýk damardan sorduk emeklileri.
Seçim günü gelince iki büklüm durdunuz, Hani nerde, ne zaman seyyanen maaþ verdiniz, Oy toplamak Vallahi sizin yine derdiniz, Bin türlü yalan lafla kurduk emeklileri.
Allahtan korkan nerde, cebe atan atana, Madalya takacaklar vatanýmý satana, Alkýþ tutuluyor bak aþa haram katana, Çile ile yoðurup kardýk emeklileri.
Bir nokta seksen üçe þükret dedi birisi, ‘Peki’ dedi yýlýþtý alkýþ tuttu gerisi, Kalmadý emeklinin sýrtýndaki derisi, Çul ile çaput ile sardýk emeklileri.
Allah versin cezaný, ne deyeyim ben sana, Þu verdiðin sadaka reva mýdýr insana? Ye, iç zehir olacak hakkýný kana kana, Can evinden ikiye yardýk emeklileri.
23.Aðustos.2009 02.05
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.