BÖYLEYİM BEN

Tamamlanamayan bir cümleyim.
Noktasýný bulup koyamýyorum.
Ne bitiyor, ne baþlayabiliyorum
Tamamlayamýyorum…

Hep bir þeyler eksik hayatýmda
Yarým yamalak kalmakta
Böyle midir yaþamak,
Yaþamak için uðraþmak…

Gecesini kaybetmiþ yýldýzým
Güneþ ýþýðýyla kayboluyorum.
Yok oluyor, yolu bulamýyorum.
Ulaþamýyorum…

Hep bir þeyler eksik hayatýmda
Kendime verdiðim sözler,
Söylemeyi unuttuðum cümleler
Bu mudur hayat yoksa…

Hiç oyuncaðý olmamýþ çocuðum.
Onun eksikliðini hissetmiyorum.
Ne aðlýyor, ne gülüyorum.
Umursamýyorum…

Hep bir þeyler boþ hayatýmda.
Yeri dolmasa da,
Var olmasa da,
Umurumda deðil aslýnda…

Sevdiðini terk etmiþ aþýðým.
Geriye dönemiyorum.
Ýçmeden sarhoþ, dertlerden boðulmuþum.
Ayýlamýyorum…

Hep bir þeyler yitik hayatýmda
Aradýkça yok olan,
Koþtukça uzaklaþan.
Kayýp bir hayat yaþanmakta…

Yataktan kalkamayan yorgunum.
Hayat yükünü taþýyorum.
Rüyalarda mutlu, hayallerden umutluyum.
Uyanamýyorum…

Hep bir þeyler hayal hayatta
Ýmkânsýz olsa da, ulaþýlmasa da,
Hayallerinin peþini býrakmamak inadýna.
Hayat böyle de güzel aslýnda….

Sosyal Medyada Paylaşın: