I.
Aidiyetsiz bir hayatýn,
Acýmasýz geçiþleri arasýnda,
Hapsolunan yüreklerimiz kanarken;
Verilen çileyi doldurmakla yükümlüyüz…
Dem alýrken, zamanýnýn diþleri arasýnda,
Zulamda saklý son bir efkâr.
Ödünç zamanlardan çalýnan mutluluklar.
Yetmiyor, kanamýyor;
Azýmsamakta kendini, tüm mutluluklar…
II.
Bir sahnedir yaþam…
Galasýz bir oyunun sergilendiði,
Oyuncular yetisiz ,birer figüran,
Sergilenen oyun belki de bir dramýn son perdesi
Bitimsiz düþlerin yorgunu yüzler,
Yüzlerde asýlý kalmýþ gülümseyiþler…
Sensizim...
Sessizim ...
Çaresizim…
Bir savruluþtur zaman;
Rüzgârlarda çarpan kapýlar gibi,
Kendime çarpmaktan býkkýnlýðým.
Cebimde saklý senli hayallerimle,
Yitiðim…
Sensizim...
Sessizim...
Çaresizim...
III.
Bir aldanýþtýr hayat.
Ve sen hayatýmýn sebebi babam
Kardeþlerim, annem
Öylesine iyiydiniz ki;
Dünyada kötülüklerin olabileceðini bana,
Hiç öðretemediniz…
Bundandýr aldanýþlarým, kapýlýp yok oluþlarým...
Aldandým, yanýldým yoruldum…
Üstüne üstlük bir de;
Sensizim…
Sessizim…
Çaresizim…
IV.
Göç mevsimidir hayat.
Kelebekler göç ederken gözlerimden,
Ruhum saklanýp kalmýþ yüreðine...
Tükenmiþim, bitmiþim
Öylesine bir bitiþ ki bu;
Belki de yepyeni bir diriliþ, kaçýþ yýlgýnýn cennetinden.
Zamanýn yorgunluðu içinde,
Ölüm belki sonsuzluða çaðýracak beni.
Kucaklarken toprak bedenimi,
Sana armaðan son bir bakýþ kalacak,
Hasret yangýný gözlerimden…
Ve son sözlerim kulaklarýnda çýnlayacak…
Ey hayat;
Artýk benimle oynayamayacaksýn…
Ey zaman;
Sensizliðime ortak olamayacaksýn…
esmize
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.